Przedmiotem niniejszej monografii jest wydawany w Katowicach tygodnik Gość Niedzielny z pierwszego okresu wydawniczego przypadającego na lata 1923-1939. Publikacja w zamierzeniu o charakterze historycznym, teologicznym i prasoznawczym ma uzupełnić badania zarówno nad tym śląskim tygodnikiem, jak i polską prasą katolicką okresu II Rzeczypospolitej w ogóle. W przeprowadzonych badaniach starano się odczytać i zinterpretować, w jaki sposób ówcześni redaktorzy definiowali najważniejsze problemy życia społecznego. Jak ukazywali miejsce i rolę Kościoła katolickiego w odradzającym się państwie polskim, uwzględniając specyficzny kontekst Górnego Śląska? Z jakimi wyzwaniami światopoglądowymi i społecznymi musieli się mierzyć? Jakie zajmowali wobec nich stanowisko i jak je uzasadniali? Szczególnie ciekawa wydaje się próba uchwycenia sposobu mierzenia się Gościa Niedzielnego z ówczesnymi nurtami światopoglądowymi, często sprzecznymi, a nawet wrogimi wobec wartości chrześcijańskich. Badania pozwoliły określić wskazywane przez Gościa Niedzielnego kryteria ładu społecznego, grożące mu niebezpieczeństwa, jak też sposoby ich przezwyciężenia. W pracy starano się pokazać, że zagadnienia dotyczące kształtu państwa, jego kondycji duchowo-moralnej oraz roli Kościoła katolickiego i religii w przestrzeni publicznej, były istotnym, o ile nie głównym motywem publicystyki Gościa Niedzielnego.