Zasadniczym celem publikacji jest charakterystyka oddziaływania nadzwyczajnej polityki monetarnej na stabilność sektora bankowego. W okresie globalnego kryzysu finansowego została ona poważnie naruszona. Pomimo rosnącej odpowiedzialności banków centralnych za stabilność finansową, autorzy starali się więc głównie zidentyfikować obszary ich wpływu na stabilność sektora bankowego. Banki centralne, wykonując bowiem swe podstawowe funkcje i zadania, posiadają uprawnienia, a także instrumenty reagowania na niestabilność sektora bankowego. Brak natomiast przejrzystości w ich odpowiedzialności za stabilność finansową. W rozdziale pierwszym dominują zagadnienia porządkujące terminologię i skierowane na wyznaczenie granicy między stabilnością systemu finansowego a stabilnością sektora bankowego. Rozdział drugi publikacji koncentruje się na szerokiej analizie niestandardowych instrumentów wykorzystanych w okresie globalnego kryzysu finansowego przez banki centralne w regulowaniu płynności i stabilizowaniu sektora bankowego gospodarki światowej. Rozdział trzeci podporządkowano złożonym problemom polityki luzowania ilościowego. W rozdziale czwartym prezentuje się główne założenia strategii wyjścia z nadzwyczajnej polityki monetarnej największych banków centralnych. Rozdział piąty koncentruje się na ocenie stabilności sektora bankowego wybranych państw gospodarki światowej.