Książka poświęcona jest miejscu i roli Komitetu Regionów w procesie jednoczenia Europy. Komitet Regionów jest najmłodszą instytucją Unii Europejskiej. Powołany Traktatem z Maastricht w 1992 r., rozpoczął działalność w marcu 1994 r. Od samego początku miał zarówno swoich zwolenników, jak i prze­ciwników. Dla pierwszych był on ucieleśnieniem ""subsydiarności??, gwarantem udziału samorządów terytorialnych w tworzeniu Europy opartej na za­sadach demokracji obywatelskiej. Przeciwnicy poddawali w wątpliwość celowość jego istnienia, argumentując, iż sprawy samorządu należą do wyłącz­nych kompetencji państw członkowskich, natomiast regiony nie mogą uzurpować sobie praw do udziału w polityce zagranicznej. Ostatecznie o powoła­niu Komitetu Regionów przesądził nacisk rządu niemieckiego, popieranego przez Komisję Europejską. Ta ostatnia gotowa była przyznać nowej instytucji stosunkowo duże kompetencje. W efekcie utworzono jednak organ o dość ograniczonych kompetencjach. Udział Komitetu Regionów w procesie decy­zyjnym Unii Europejskiej ogranicza się do wydawania opinii. Są one publikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.