Autor podjął, z perspektywy instytucjonalnej, próbę odpowiedzi na wiele pytań nurtujących badaczy fenomenu istnienia, organizacji i funkcjonowania przedsiębiorstw(a) – abstrakcyjnego bytu wymyślonego przez i dla człowieka. W odpowiedzi na nie autor stworzył wielopoziomową metaforyczną architektoniczną budowlę instytucjonalnej teorii przedsiębiorstwa. Za pomocą metafor „cegieł” i „spoiw” zaprezentował metafory wyższego rzędu opisujące cztery teorie (nurty) wchodzące w skład nowej ekonomii instytucjonalnej,  starające się poznać przedsiębiorstwa z czterech perspektyw badawczych: metafory systemu (teoria wyboru publicznego), metafory teatru/dramatu (teoria praw własności), metafory dramatu/teatru (teoria agencji), metafory mechanizmu (teoria kosztów transakcyjnych).